Platonis Dialogi Latine, Vol. 10

Bücher

Angebote / Angebote:

Excerpt from Platonis Dialogi Latine, Vol. 10: Juxta Interpretationem Ficini AliorumqueTe magni facere attamen, praesente Lysia, me tibi auditorem praebere non est cono silium. Sed age, ostende. P1112. Desistas. Magna de spe me dejecisti, o Socrates, quam in te babui, quasi ingenium una tecum exercitaturus. Sed ubi vis sedentes legamus? [229] So. Huc circa Ilissum ¿uvium divertamus. Postea, ubi videbitur, se dentes requiescemus. P1112. Per0pportune decalceatus sum nam tu quidem semper. Facile igitur nobis erit per aquulam ipsam vadere, et non injucundum, praesertim hac anni hora atque diei. So. Perge igitur, et simul conspice, ubi se deamus. Pare. Vides illam altissimam platanum So. Video. P1115. Ibi et umbra, et ventus modicus, et mollis herba, ubicunque sedere vel etiam recumbere velimus. So. Perge igitur. P322. Dic mihi, o Socrates, nonne hic olim fertur Boreas ab Ilisso Orithyiam rapuisse? So. Pertar quidem. Prim. An non hic grata, pura, et nitida apparet aquula, puellarumque apta ludis? So. N equaquam sed paulo inferius ad duo vel tria stadia, ubi Dianae templum ofi'endimus. Atque ibidem ara quaedam est Boreze. Pan. Non adeo novi. Sed dic per Jovem, So crates, tune hanc fabulam putas veram fuisse? So. Jam si non putarem, ut sapientes, absurdus non essem x deìnde, rem commentans, ventum Borea dicerem proximis e petris, cum Pharmacia ludentem, Orithyiam dejecisse: atque ita mortuam, raptam hinc a Borea fingî, vel ex Areopago. Est enim et alia fama, non ex hoc loco, sed ex i110 raptam fuisse. Ego autem, o Phaadre, jucunda quidem heec existimo, sed curiosi nimium atque anxii, nec porro fortunati viri, si nihil oh aliud, at oh id ipsum quod ci necesse sit, Centaurorum et Chimaerze formam interpretari. Atque etiam con¿uit turba Gorgonum et Pegasorum, aliarumque monstruosarum multitudo for marum. Itaque si quis ista non ita, ut narrantur, esse credat, sed ad convenientem sensum singula velit traducete, rustica quadam sapientia fretus, otio nimium indige bit. Mihi vero ad haec otium non est, oh eam, o amice, causam, quia nondum queo, secundum Delphicum praecepturn, me ipsum cognoscere. Ridiculum igitur puto, [230] cum mea ipse ignorem, aliena perscrutari velle. Quare, bis dimissis, atque existimationi, quam de his paulo ante narrabam, fide adhibita, non ipsa quidem, sed me ipsum considero, utrum ego sim bestia aliqua Typhone multiplicior ardentiorque et furiosior: sive placatius quoddam et simplicius anima], divina: cujusdam mitis que sortis natura particeps. At, o amice, nonne haec, ad quam inter loquendum pervenimus, ea erat arbor, ad quam nos ducebas? P818. Hac certe ipsa. So. Per J unonem, praeclara deductio. Nam platanus ista patulis admodum ramis et procera est, et altitudo viticisoillius, quem castum vocant, Opacitasque pulchra ni mium et ammna, ac przecipuum nunc habet fiorescendi tempus, ut omnia circum locus suavitate compleatur odoris. Fons quoque nitidissimus sub platano fiuit aqua nimium (rigide, ut ex tactu pedis conjectare licet: quem sculptae hic puellze cateraeque imagines Nymphis et Acneloo sacrum esse testantur. An non advertis praterea, quam jucunda et dulcis hic aura spiret? Aestivum insuper guiddam et canorum cicadarum subresonat choro. Sed omnium ornatissimum est, herbam ip sam aspicere, ut in prato suaviter acclivi recumbentis caput sit molliter suscipere apta. Itaque tu perquam Optime me quasi hospitem deduxisti, o amice tedre. Plus. O admirabilis vir, absurdissimus quidam videris et profecto, quod ais, hospiti cuidam deducto, non incalza, similis es: ita neque fines nostros transisse unquam, neque extra mcenia ipsa egressus appares. So. Ignosce mihi, optime tedre. Nam discendi cupidus sum. Agri vero et arbores nihil docere me possunt, sed homines, qui in urbe versantur. Tu autem videris mihi exeundi incitamentum invenisse. Ut enim famescentibus animalibus frondes aut fructus porrigentes, ea.